Udar mózgu − postępowanie przedszpitalne

Udar mózgu jest nagłym stanem zagrażającym życiu, który objawia się ogniskowymi lub uogólnionymi zaburzeniami czynności mózgu, utrzymującymi się dłużej niż 24 godziny i wymagającymi bezwzględnej hospitalizacji. Obecnie na świecie udar mózgu jest trzecią najczęściej występującą przyczyną zgonów u ludzi dorosłych. Kluczową rzeczą jest rozpoznanie objawów sugerujących udar mózgu i jak najszybszy transport pacjenta do ośrodka specjalistycznego w celu leczenia. Najlepsze efekty terapeutyczne daje zastosowanie specjalistycznego leczenia w ciągu pierwszych 90 min od wystąpienia objawów, dlatego w przypadku pacjenta z podejrzeniem udaru mózgu liczy się każda minuta.

Postępowanie w przypadku podejrzenia udaru mózgu

Pacjent w stanie nagłego zatrzymania krążenia Rola zespołu pielęgniarsko-ratowniczego na Izbie Przyjęć lub SOR

Właściwe postępowanie personelu medycznego w stanie nagłego zatrzymania krążenia zależy przede wszystkim od wzajemnej współpracy. W tego typu sytuacjach liczy się czas, który może mieć wpływ na brak możliwości powrotu spontanicznego krążenia. Dlatego zarówno zorganizowanie fazy przedszpitalnej w Zespole Ratownictwa Medycznego, jak i wstępna diagnostyka w szpitalnym oddziale ratunkowym z pomocą specjalistów poszczególnych dziedzin będą decydować o dalszym życiu pacjenta i jego jakości. Celami artykułu są przedstawienie roli zespołu pielęgniarsko-ratowniczego w stanie nagłego zatrzymania krążenia oraz opis postępowania z pacjentem.

Postępowanie przedszpitalne w obrażeniach ciała u dzieci

Zapewnienie pacjentowi pediatrycznemu odpowiedniej opieki przedszpitalnej stanowi duże wyzwanie dla członków Zespołów Ratownictwa Medycznego. Dzieci, wbrew potocznemu stwierdzeniu, nie są ,,małymi dorosłymi”. Te dwie grupy wiekowe różnią się typami obrażeń, a także reakcją psychospołeczną oraz fizyczną na doznane urazy. Decyzja, czy mamy do czynienia z dzieckiem, czy z osobą dorosłą, należy do osób udzielających pomocy medycznej. Według WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) tylko w 2004 roku u prawie 96 000 dzieci i młodzieży poniżej 20. roku życia doszło do śmiertelnych obrażeń w wyniku oparzeń ciała. Elementem postępowania będzie badanie dziecka, które składa się z trzech elementów: szybkiej oceny oddechowo-krążeniowej dziecka przy zastosowaniu trójkąta SOS, badania podmiotowego (wywiadu) według schematu SAMPLE oraz badania przedmiotowego ABCDE.

Postępowanie z pacjentem z urazem wielonarządowym w warunkach SOR

Pacjent z ciężkimi obrażeniami ciała jest pacjentem wymagającym szczególnego podejścia. Dużą rolę w procesie diagnostyczno-terapeutycznym odgrywa wyspecjalizowany zespół medyczny, w skład którego wchodzi między innymi pielęgniarka. Artykuł ma na celu przedstawienie postępowania z pacjentem z urazem wielonarządowych na SOR-ze na przykładzie procedur ustalonych przez Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 5 w Sosnowcu.

Narażenie na toksyczne działanie tlenku węgla jako przyczyny hospitalizacji pacjentów w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr 1 w Szczecinie w latach 2015-2018

W praktyce klinicznej jedną z częstszych przyczyn śmiertelnych zatruć jest ekspozycja na działanie tlenku węgla. Kontakt z tą substancją niejednokrotnie wymaga hospitalizacji poszkodowanego. Celem pracy jest analiza liczby hospitalizacji osób narażonych na działanie toksyczne tlenku węgla w latach 2015-2018.

Jestem pielęgniarką, a jaka jest twoja supermoc?

Weronika Nawara – blogerka, autorka książki "W czepku urodzone. O niewidzialnych bohaterkach szpitalnych korytarzy" – w rozmowie z Julią Koźlik mówi między innymi o tym, jak postrzega zawód, który wykonuje. Opowiada także o pracy nad swoją książką i o związanych z tym trudnościach.

Opieka długoterminowa pacjentów po udarze mózgu w zakładzie opiekuńczo-leczniczym

Zdaniem autorki jedną z najczęstszych przyczyn zachorowalności, umieralności lub niepełnosprawności wśród osób w podeszłym wieku są udary mózgu. Celem artykułu jest rozróżnienie pacjentów, którzy trafiają do zakładów opiekuńczo- leczniczych po udarze mózgu, oraz przedstawienie niebezpieczeństw i zagrożeń związanych z postępowaniem z takimi pacjentami.

Zmiany w organizacji systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne

Organizacja systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne uległa w ostatnim czasie istotnym zmianom. Są one przede wszystkim rezultatem nowelizacji Ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, w szczególności przez Ustawę z 10 maja 2018 r. o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 1115).